Do pracy za granicę

Brytanii, gdzie najbardziej rozpoznawalnym modelem jest londyński Routemaster. Autobusy piętrowe stanowią znaczną część taboru również w Hongkongu i Singapurze, a na kontynencie europejskim - w Berlinie oraz w Dublinie, gdzie prze

Do pracy za granicę

O autobusach piętrowych

Autobus piętrowy ? autobus z dwoma poziomami (piętrami), mieszczący od 60 do 80 pasażerów.

W komunikacji miejskiej wykorzystywany głównie w Wielkiej Brytanii, gdzie najbardziej rozpoznawalnym modelem jest londyński Routemaster. Autobusy piętrowe stanowią znaczną część taboru również w Hongkongu i Singapurze, a na kontynencie europejskim - w Berlinie oraz w Dublinie, gdzie przewoźnik Dublin Bus posiada 916 autobusów piętrowych1.

Istnieją modele autobusów bez dachu, które wykorzystywane są do obwożenia turystów po większych miastach (np. Londyn, Edynburg, Dublin, Kraków).

Inne wersje autobusów piętrowych znajdują również zastosowanie w komunikacji międzynarodowej.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus_pi%C4%99trowy


O autobusach hybrydach

Nowością drugiej połowy XXI wieku jest tworzenie hybryd ? autobusów elektrycznych, korzystających głównie z akumulatorów(w opozycji do klasycznych trolejbusów), ale będących w stanie doładować prąd w trakcie jazdy. Bardzo nowoczesnym rozwiązaniem jest wykorzystanie w tym celu nie trakcji elektrycznej napowietrznej czy metalowej szyny, ale technologii SMFIR (z j. ang. Shaped Magnetic Field in Resonance), po przejechaniu nad obszarem zasięgu pola, uzupełniana jest energia, bez kontaktu stykowego. Tego rodzaju pojazdy wykorzystywane są np. w miejscowości Gumi. Jest to realizacja proponowanych futurystycznych wizji z XX wieku, np. w popkulturze gra Wipeout5.

W Singapurze testowane są w normalnym ruchu ulicznym, w pełni autonomiczne autobusy, gdzie pasażer dokonuje wyboru przystanku, a autobus dzięki LIDARowi oraz komputerom wybiera trasę i omija przeszkody podczas jazdy. Celem jest rozwiązanie problemu tzw. ?ostatniej mili?

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus#XXI_wiek


Historia konstrukcji autobusu

Poprzednikami autobusów w drogowym transporcie pasażerskim były dyliżanse i omnibusy ciągnięte przez konie. W niektórych krajach (Wielka Brytania i Francja) już w XIX wieku rozpowszechniły się także omnibusy o napędzie parowym, jednak konieczność wożenia dużych masowo i objętościowo zapasów wody oraz paliwa nie sprzyjały rozwojowi konstrukcji tych pojazdów. W Anglii w 1865 rozwój parowych omnibusów zablokowała tzw. ustawa o czerwonej fladze (Red Flag Act), praktycznie zakazująca ich używania.

Wynalezienie silnika spalinowego pod koniec XIX wieku umożliwiło powstanie omnibusów spalinowych ? czyli autobusów (auto ? sam, bus ? końcówka łacińskiego przypadku ze słowa omnibus = dla wszystkich, dosłownie ? wszystkim). Pierwsze konstrukcje (pierwotna nazwa Automobil-Omnibus, następnie Auto-Omnibus) powstały w firmie Benz na początku jej istnienia i w 1895 roku podjęły komunikację w Niemczech. Pierwsze autobusy powstawały przez zabudowę kabiny pasażerskiej na podwoziu samochodu ciężarowego i były napędzane silnikami o zapłonie iskrowym. Trzecia ? po fabrykach Daimlera i Benza ? niemiecka fabryka pojazdów silnikowych, Stoewer w Szczecinie była pierwszą fabryką autobusów4 sensu stricto. Produkcję rozpoczęto tam w latach 1899?1900. Wykonywano wtedy m.in. podwozia na eksport, karosowane w miejscu dostarczenia.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus#Historia_konstrukcji